The way forward...

4x4 o ΠΑΟ. Δεν θα αναλωθώ άλλο στα πέρι διαιτησίας, έγραψα ότι είχα να γράψω παρακάτω. Αγωνιστικά ορισμένες παρατηρήσεις. Διαβάζω και ακούω για το διαπιστωμενο πρόβλημα του ΠΑΟ στην ανάπτυξη. Ο ΠΑΟ από το κέντρο και μπροστά είναι μια χαρά. Έχει πληθώρα εξαιρετικών επιλογών και η μόνη θέση στην οποία θα λέγαμε ότι υστερεί είναι του δεξιού χαφ, αν και ο Σαλπι, ο Σισέ, και ο Νίνης μπορούν να δώσουν ικανοποιητικές λύσεις. Το πρόβλημα στην ανάπτυξη αγώνα με τον αγώνα λύνεται. Η μπάλα πλέον παίζεται κάτω, οι συνδυασμοί και οι ευκαιρίες πληθαίνουν. Την διαφορά σε σχέση με πέρυσι κάνουν οι Λέτο, Κατσουράνης και ο Νίνης.

Το πρόβλημα εντοπίζεται στην άμυνα. Μια άμυνα την οποία ο Τεν Κατε θέλει να ανεβαίνει ψηλά και στην οποία τα πρόσωπα αλλάζουν (για διάφορους λόγους) συνέχεια. Είναι ανάγκη να σταθεροποιηθεί μία αμυντική 4αδα. Καταρχήν ως αμυντικό δίδυμο οι Μπιέρσμιρ-Σαριέγκι. Ο Σουηδός αποδεικνύεται λίρα 100. Όχι μόνο εμπνέει εμπιστοσύνη πίσω, αλλά είναι και αλάνθαστος στις μεταβιβάσεις του μπροστά, ενω δεν υστερεί σε τεχνική. Ο Σαριέγκι είναι μια από τα ίδια, αλλά δεν έχουμε καλύτερο ακόμα. Για αυτό επειγόντως μεταγραφή αξιόπιστου αμυντικού τον Ιανουάριο. Στο δεξί άκρο ο τραυματισμός του Μαρίνου και η καλή φυσική κατάσταση του Γιούρκα ίσως επιβάλει την πρόωρη επιστροφή του 2ου και ας ελπίσουμε και την καθιέρωσή του. Στο αριστερό άκρο ο Σπυρόπουλος είναι η 1η επιλογή και η παρουσία του εργατικού Δάρλα τον κρατάει σε εγρήγορση.

4χ4 παρά τα αμυντικα προβλήματα λοιπόν και με δόση τύχης. Πρέπει να εκμεταλλευτεί ο ΠΑΟ την καλή δική του αρχή και τις γκέλες των αντιπάλων του, να βελτιώσει τις αμυντικές αδυναμίες του άμεσα, και να βάλει ως στόχο το απόλυτο (15χ15) μέχρι τα Χριστούγεννα.