Ο Γιούρκας και το επικοινωνιακό πρόβλημα

Τελικά είναι σίγουρο, είναι οριστικό... το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΠΑΟ είναι το επικοινωνιακό. Η υπόθεση Σειταρίδη και η έκταση που παίρνει το θέμα είναι το τελευταίο κρούσμα...

Από την αρχή της θητείας της, η νέα διοίκηση του ΠΑΟ έχει κάνει μια σειρά από κακούς επικοινωνιακούς χειρισμούς. Κάτι οι μεγαλεπίβολες δηλώσεις (10 Αμπράμοβιτς κλπ.), κάτι ο έμφυτος λαϊκισμός του πρόεδρου Ν.Πατέρα (Χάμερ, Φεράρι, κλπ.), κάτι οι υπερβολικές υποσχέσεις (απεριοριστο μπάτζετ) και η νοοτροπία ότι ο ΠΑΟ πρέπει να "είναι καταδικασμένος να κυνηγάει πάντα όλους τους τίτλους"... ό,τι συμβαίνει σε αυτή την ομάδα παραφουσκώνεται, και τελικα είτε αντιμετωπίζεται καχύποπτα, είτε θεωρείται κατώτερο των προσδοκιών.

Στην υπόθεση Σειταρίδη βλέπουμε μπαράζ αποθεωτικών εξώφυλλων και το φίλαθλο κόσμο να έχει χωριστεί στους Σειταριδικούς και τους αντι-Σειταριδικούς. Οι πρώτοι είναι από σύμφωνοι έως ενθουσιασμένοι από την απόκτηση του παίκτη γιατί είναι "βάζελος", είναι "παικτούρα", είναι ο "καλύτερος Έλληνας μπακ", κλπ. Οι άλλοι είναι αγανακτισμενοι γιατί είναι "πρώην παίκτης", είναι στα "αζήτητα", "βαριέται να παίξει", κλπ.

Ο ΠΑΟ φέτος κινηθηκε προφανώς με συγκεκριμενο μπάτζετ (άσχετα με τις δηλώσεις περί απεριόριστου μπάτζετ). Αυτό διατέθηκε κατά 95% για τους Λέτο, Σισέ, Κατσουράνη. Οι Μαρίνος, Μπιερσμιρ, Καντε, και Γιουρκας κόστισαν συνολικά 1 εκ. Μαρίνος και Μπιέρσμιρ είναι παίκτες που ήρθαν για 500 χιλ. έκαστος, νέοι (αλλά όχι και "ταλέντα"), με χαμηλό σχετικά μισθό, συνοδευόμενοι από καλές συστάσεις... με λίγα λόγια μεταγραφές μειωμένου ρίσκου. Ο Καντε ήρθε μεν τσάμπα, αλλά η ηλικία του, το φουσκωμένο του συμβόλαιο, και οι υποσχέσεις για "Χαμερ", δημιουργούν αυξημένες προσδοκίες και απαιτήσεις.

Η περίπτωση του Σειταρίδη είναι κάπου ανάμεσα από τις προαναφερθείσες. Είναι παίκτης ευρείας αποδοχής από τους φιλάθλους του ΠΑΟ, έχει κάνει καλή καριέρα στο εξωτερικό, είναι σε καλή ηλικία, είναι τσάμπα. Από την άλλη είναι σε φθίνουσα πορεία τα τελευταία χρόνια, δεν εκανε προετοιμασία και είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα επανέλθει σε ικανοποιητικά στάνταρ απόδοσης. Για αυτό λοιπόν και αποκτήθηκε μόνο αφού συμφώνησε σε ένα συμβόλαιο με όρους που διασφαλίζουν ότι ο παίκτης θα πληρώνεται σύμφωνα με την απόδοσή του (αν τα δημοσιεύματα με τις λεπτομέρειες στο συμβόλαιό του δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα).

Ο Σειταρίδης αναμένεται να είναι έτοιμος να αγωνιστεί σε ένα μήνα (στην καλύτερη περίπτωση). Επίσης δεν εχει δικαίωμα συμμετοχής στο Europa. Αυτά, σε συνδυασμό με το "ιδιαίτερο" συμβόλαιό του τον καθιστούν επίσης μεταγραφή μειωμένου ρίσκου. Αν τους "βγει", τότε ο ΠΑΟ θα παρουσιαστεί σημαντικά ενισχυμένος από τα δεξιά (από τον Ιανουάριο και μετά στην ουσία). Αν δεν τους βγει, του δίνουν 300 χιλιάρικα και μερικές συμμετοχές με την ελπίδα να βελτιωθεί του χρόνου ή να τον πουλήσουν. Μέχρι να τα διαπιστώσουμε αυτά, ο ΠΑΟ θα πορεύεται με Μαρίνο, Γκάμπριελ ή οποιαδήποτε άλλη έμπνευση του Κάτε.

Πολύ κακό για το τίποτα δηλαδή...

Λόγια ανίκανου: "Μην ειν' η ατυχία?"

Μετά το παίχνιδι της Εθνικής και την απαράραδεκτη εμφάνιση πολλοί έσπευσαν να κρυφτούν πίσω απο την διαιτησία του Κ. Ντε Μπλέκερε. Το πόσο μας αδίκησε με την κόκκινη κάρτα ήταν αυτό που έφερε το αρνητικό αποτέλεσμα. Λίγοι ήταν αυτοί που στάθηκαν στην εμφάνιση της Εθνικής, και αυτοί που θέλησαν να πουν οτι η εμφάνιση ήταν αυτό που έφταιγε, κατηγορήθηκαν ως "γραφικοί", ως φίλαθλοι που θέλουν μόνο να γκρινιάζουν και ξεχνάνε τα όσα όμορφα μας έχει προσφέρει αυτή η ομάδα.

"Το παιχνίδι με τη Μολδαβία θα ειναι εύκολο", "Πρέπει να κερδίσουμε με πολλά γκολ ώστε να έχουμε πλεονέκτημα, σε περιπωση ισοβαθμίας, στη διαφορά τερματων", έλεγαν πολλοί. Το πόσοι το πίστευαν πραγματικά δεν ξέρω. Ας προσγειωθούμε λίγο. Ναι, η Μολδαβία είναι ομάδα που δύσκολα μπορεί να απειλήσει ακόμα και την χείροτερη ομάδα της Superleague. Αλλά μήπως η Εθνική έχει δείξει κάτι καλό τελευταία? Μήπως η Εθνική εμπνέει την εμπιστοσύνη ότι μπορεί να κερδίσει εύκολα κάθε υποδεέστερο αντίπαλο? Με βάση τις εμφανίσεις της στα τελευταία παιχνίδια θα έδινα αρνητική απάντηση. Και αναρωτιέμαι: Κανείς δεν θορυβήθηκε απο την εμφάνιση της Εθνικής στο προηγούμενο Ευρωπαικό?

Τι να φταίει άραγε? Να πω οτι οι παίκτες κορέστηκαν απο τους πολλούς τίτλους, θα ειναι το λιγότερο αστείο. Δεν λέω, κερδίσαμε ένα ευρωπα'ι'κο, δεν είναι δα και μικρό πράγμα. Αλλά υποτίθεται ότι αυτό θα μας βοηθούσε και θα μας ανύψωνε το ηθικό ώστε να παρουσιαζόμαστε καλύτεροι στο μέλλον. Αυτό που εγώ βλέπω εδώ και αρκετό καιρό είναι η καχυποψία και η αρνητική αντιμετώπιση από πολλούς διεθνείς ποδοσφαιριστές όσον αφορά το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα. Δείχνουν ότι ούτε σε αυτούς αρέσει η εμφάνιση της ομάδας και ότι θέλουν να κάνουν κάτι καλύτερο. Πολλοί (Σαμαράς, Κατσουράνης, Αμανατίδης), έχουν επανειλλημένως εκφράσει την δυσαρέσκεια τους. Το που πάνε τα "καρφιά" που στέλνουν, αυτοι το ξέρουν καλύτερα, απλά επιβεβαιώνουν αυτά που σκέφτεται ο φίλαθλος κόσμος βλέποντας την Εθνική ομάδα. Και πώς να τους κατηγορήσεις άλλωστε ύστερα απο το χθεσινό κάζο.

Το να γινόμαστε προπονητές και να σχολιάζουμε τις επιλογές του προπονητή είναι εύκολο... Πολύ εύκολο. "Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο προπονητής", θα πει κάποιος. Και θα συμφωνήσω. Κάτι περισσότερο ξέρει κάποιος που ενημερώνεται για το τι γίνεται στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ποιοι παίχτες παίζουν και αποδίδουν καλά στο οποιοδήποτε πρωτάθλημα παιζουν και τα σχετικά. Ε, μάλλον ο κ. Ρεχάγκελ έχει σταματήσει να ασχολείται. Κάποιος πρέπει να τον ενημερώσει οτι ο Τζιόλης δεν έχει ομάδα και δεν παίζει ούτε στα οικογενειακά διπλά της ομάδας η οποία απλά τον αφήνει να προπονείται. Πρέπει κάποιος να τον ενημερώσει οτι η απόδοση του Χαριστέα τα τελευταία χρόνια είναι κάτω του μετρίου στις μέτριες ομάδες του εξωτερικού που αγωνίζετε πλέον.

Δεν λέω ότι πρέπει να διώξουμε τον Ρεχάγκελ. Ας τον κρατήσουμε, να τον προσκηνάμε, να του κάνουμε και ένα αγαλμα και δύο αμα θέλετε. Απλά, ας πάρουμε και έναν προπονητή που να ασχολείται ενεργά και να ενημερώνει τον κ. Ρεχάγκελ για το τι συμβαίνει και για το τι θα ήταν καλύτερο να κάνει σε κάθε παιχνίδι. Και ας λέμε ότι ο Ρεχάγκελ είναι ο προπονητής για να μην στεναχωριέται κανείς. Ας τον κρατήσουμε μέχρι να του μειωθεί η όραση τόσο ώστε να μην μπορεί να ξεχωρίσει τα χρώματα από τις φανέλες των ομάδων στο γήπεδο. Από τις αντιδράσεις του στον πάγκο σε κάθε παιχνίδι, αντιλαμβανόμαστε οτι δεν απέχει και πολύ από αυτό. Και για να μην ξεχνιομαστε, να το πουμε αλλη μια φορα: "Με την Μολδαβια παιζαμε"(88η στην καταταξη της FIFA)!

p.s. Συγχαρητήρια στην Εθνική ομάδα Μπάσκετ! Με αυτούς ΝΑΙ, αξίζει να ασχολούμαστε.

Που πάμε....?

Δευτερόλεπτα αφού το ματς της εθνικής μας ομάδας με την Ελβετία έληξε, όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα ωρυόταν για την κακή διαιτησία του Βέλγου διαιτητή που μας στέρησε, στην ουσία, την προνομιακή πρώτη θέση. Η ομάδα, κατά τους έμπειρους αθλητικογράφους, ακόμα και με δέκα παίκτες ήταν καλή και άξιζε τον βαθμό της ισοπαλίας. Που τα είδαν αυτά τα πράγματα? Πως συμπεραίνουν ότι άξιζε την ισοπαλία? Επειδή επί 84 λεπτά έπαιζε με δέκα παίκτες πίσω από το κέντρο ή επειδή μετά την αλλαγή του Χαρισθεα παίζαμε με 6 αμυντικούς? Γιατί ήμασταν κάλοι? Επειδή τις δυο ευκαιρίες που ειχαμε στο παιχνίδι ήταν από σπόντα ή επειδή η κατοχή της μπάλας ήταν 70 – 30 υπέρ των Ελβετών?

Για την απώλεια της πρώτης θέσης φταίει ο διαιτητής και τα συμφέροντα που τον επέλεξαν για αυτόν τον αγώνα. Δεν φταίει το ότι έχουμε ηττηθεί δυο φόρες από μια μετρίως μέτρια ομάδα. Δεν φταίει που ο Ρεχαγκελ (δοξασμένο το όνομα του, προσκυνήστε τον, λατρέψτε τον.....) εν έτη 2009 παίζει ακόμα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Όχι δεν φταίει ότι το μόνο δημιουργικό χαφ που μπορεί να προσφέρει αυτή την στιγμή στην Εθνική είναι ο Καραγκουνης, δεν φταίει οτι ο μόνος στόχος των ελληνικών συλλόγων είναι να στείλουν τους οπαδούς στο αεροδρόμιο ξεχνώντας να «παράγουν» παίχτες από τις ακαδημίες τους. Δεν φταίει ο Γκαγκατσης, ο Κοκκαλης, ο Βαρδινογιαννης και όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όχι φταίει ο διαιτητής, ο Πλατινι, ο Διας, το φαινόμενο του θερμοκηπίου.


Υ.Γ. Μακάρι να πάμε στο παγκόσμιο κύπελλο και αυτή τη φορά να δεχτούμε πάνω από δέκα γκολ (πράγμα δύσκολο εφόσον παίζεις με 6 αμυντικούς και 4 ακόμη παίχτες που μαρκάρουν σαν αμυντικοί) μπας και καταλάβουν όλοι αυτοί που κατηγορούν τον διαιτητή ότι με αυτό το έμψυχο υλικό που διαθέτει η εθνική είναι μια κακή ομάδα.

Ολυμπιακός υπό διάλυση

Προτείνω στην διοίκηση του ΟΣΦΠ να αποσύρει την ομάδα από όλες τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις για να προστατέψει το σύλλογο από τον διασυρμό. Γιατί μια ομάδα στην οποία έχει χαθεί ο έλεγχος των αποδυτηρίων, έχουν "σκάσει" οι παίκτες από τον Σεπτέμβριο, δεν υπάρχουν λεφτά, υπάρχουν χρέη δεκάδων εκατομμυρίων, υπάρχουν κραχτές ελλείψεις στο ρόστερ, οι μισοί βασικοί είναι τραυματισμένοι και οι άλλοι μισοί έρχονται από τραυματισμούς, η καρέκλα του προπονητή τρίζει, κλπ., κλπ. θα την κλαίνε οι ρέγγες με το πρόγραμμα που ακολουθεί (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Αλκμααρ, Αρσεναλ). Έτσι παρουσιαζεται ο ΟΣΦΠ από τα ΜΜΕ.

Αν διαβάσει κανείς τα θέματα με τα οποία καταπιάνονται εφημερίδες και σάιτ αυτές τις μέρες, φαίνεται λογικό το πάρτυ που στήθηκε γύρω από την ήττα του ΟΣΦΠ. Μια βδομάδα μετά τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου και ακόμα εμφανίζονται 2-3 ονόματα την ημέρα για ΟΣΦΠ και ΠΑΟ. Σιγά μην έχαναν την ευκαιρία να κάνουν την τρίχα τριχιά στα φιλικα του ΟΣΦΠ αλλά και του ΠΑΟ. Με την ΑΕΚ που κέρδισε είδατε τι έπαθαν, ούτε μιλιά ούτε ακρόαση. Αν είχαν λήξει και τα τρία ματς με νίκες των φαβορί, χωρίς οποιοδήποτε απρόοπτο, θα είχαμε πορείες διαμαρτυρίας...

Το μόνο νέο από το προχθεσινό φιλικό του ΟΣΦΠ είναι η απώλεια των Μαρέσκα-Μπράβο, με τους τραυματισμούς να γίνονται πλέον παράδοση για την ομάδα του Πειραιά (αλήθεια, πότε θα ασχοληθεί κάποιος με αυτό το θέμα?) και να αποδεικνύονται το σοβαρότερο πρόβλημα της ομάδας σε συνδυασμό με το βαρύ πρόγραμμα που ακολουθεί. Πέραν των τραυματιών, είναι άγνωστο σε τι κατάσταση θα επιστρέψουν οι Γκαλέτι, Νταρμπισαιρ και Τοροσίδης, καθώς και πότε θα φορμαριστεί τελικά ο Ντιογό.