Ο Γιούρκας και το επικοινωνιακό πρόβλημα

Τελικά είναι σίγουρο, είναι οριστικό... το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΠΑΟ είναι το επικοινωνιακό. Η υπόθεση Σειταρίδη και η έκταση που παίρνει το θέμα είναι το τελευταίο κρούσμα...

Από την αρχή της θητείας της, η νέα διοίκηση του ΠΑΟ έχει κάνει μια σειρά από κακούς επικοινωνιακούς χειρισμούς. Κάτι οι μεγαλεπίβολες δηλώσεις (10 Αμπράμοβιτς κλπ.), κάτι ο έμφυτος λαϊκισμός του πρόεδρου Ν.Πατέρα (Χάμερ, Φεράρι, κλπ.), κάτι οι υπερβολικές υποσχέσεις (απεριοριστο μπάτζετ) και η νοοτροπία ότι ο ΠΑΟ πρέπει να "είναι καταδικασμένος να κυνηγάει πάντα όλους τους τίτλους"... ό,τι συμβαίνει σε αυτή την ομάδα παραφουσκώνεται, και τελικα είτε αντιμετωπίζεται καχύποπτα, είτε θεωρείται κατώτερο των προσδοκιών.

Στην υπόθεση Σειταρίδη βλέπουμε μπαράζ αποθεωτικών εξώφυλλων και το φίλαθλο κόσμο να έχει χωριστεί στους Σειταριδικούς και τους αντι-Σειταριδικούς. Οι πρώτοι είναι από σύμφωνοι έως ενθουσιασμένοι από την απόκτηση του παίκτη γιατί είναι "βάζελος", είναι "παικτούρα", είναι ο "καλύτερος Έλληνας μπακ", κλπ. Οι άλλοι είναι αγανακτισμενοι γιατί είναι "πρώην παίκτης", είναι στα "αζήτητα", "βαριέται να παίξει", κλπ.

Ο ΠΑΟ φέτος κινηθηκε προφανώς με συγκεκριμενο μπάτζετ (άσχετα με τις δηλώσεις περί απεριόριστου μπάτζετ). Αυτό διατέθηκε κατά 95% για τους Λέτο, Σισέ, Κατσουράνη. Οι Μαρίνος, Μπιερσμιρ, Καντε, και Γιουρκας κόστισαν συνολικά 1 εκ. Μαρίνος και Μπιέρσμιρ είναι παίκτες που ήρθαν για 500 χιλ. έκαστος, νέοι (αλλά όχι και "ταλέντα"), με χαμηλό σχετικά μισθό, συνοδευόμενοι από καλές συστάσεις... με λίγα λόγια μεταγραφές μειωμένου ρίσκου. Ο Καντε ήρθε μεν τσάμπα, αλλά η ηλικία του, το φουσκωμένο του συμβόλαιο, και οι υποσχέσεις για "Χαμερ", δημιουργούν αυξημένες προσδοκίες και απαιτήσεις.

Η περίπτωση του Σειταρίδη είναι κάπου ανάμεσα από τις προαναφερθείσες. Είναι παίκτης ευρείας αποδοχής από τους φιλάθλους του ΠΑΟ, έχει κάνει καλή καριέρα στο εξωτερικό, είναι σε καλή ηλικία, είναι τσάμπα. Από την άλλη είναι σε φθίνουσα πορεία τα τελευταία χρόνια, δεν εκανε προετοιμασία και είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα επανέλθει σε ικανοποιητικά στάνταρ απόδοσης. Για αυτό λοιπόν και αποκτήθηκε μόνο αφού συμφώνησε σε ένα συμβόλαιο με όρους που διασφαλίζουν ότι ο παίκτης θα πληρώνεται σύμφωνα με την απόδοσή του (αν τα δημοσιεύματα με τις λεπτομέρειες στο συμβόλαιό του δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα).

Ο Σειταρίδης αναμένεται να είναι έτοιμος να αγωνιστεί σε ένα μήνα (στην καλύτερη περίπτωση). Επίσης δεν εχει δικαίωμα συμμετοχής στο Europa. Αυτά, σε συνδυασμό με το "ιδιαίτερο" συμβόλαιό του τον καθιστούν επίσης μεταγραφή μειωμένου ρίσκου. Αν τους "βγει", τότε ο ΠΑΟ θα παρουσιαστεί σημαντικά ενισχυμένος από τα δεξιά (από τον Ιανουάριο και μετά στην ουσία). Αν δεν τους βγει, του δίνουν 300 χιλιάρικα και μερικές συμμετοχές με την ελπίδα να βελτιωθεί του χρόνου ή να τον πουλήσουν. Μέχρι να τα διαπιστώσουμε αυτά, ο ΠΑΟ θα πορεύεται με Μαρίνο, Γκάμπριελ ή οποιαδήποτε άλλη έμπνευση του Κάτε.

Πολύ κακό για το τίποτα δηλαδή...